Ik leerde Annegien intens kennen tijdens het afscheid van mijn vader in 2009. Zij gaf mij toen een hernieuwd vertrouwen in Iets dat hoger is dan wij zelf. Toen in 2011 onze jongste zoon Waldemar geboren werd voelde ik een diepe wens ook op dat moment dat vertrouwen te voelen en gevraagd of zij in de eerste week bij mij langs wilde komen. Ik spreek in de ik-vorm, omdat mijn echtgenoot deze wens niet had. Deze vraag aan Annegien kwam echt vanuit mijzelf en ik vond het daarom ook het fijnst om dit alleen met Annegien te doen.
In die week is zij op de vijfde dag langs gekomen en las zij prachtige en liefdevolle woorden voor en sprak zij de zegen uit. De woorden en de zegen waren aanvankelijk voor onze jongste zoon geschreven, maar omdat ik mij plots besefte dat ik de oudste ook graag in deze “zegen nieuwe stijl” wilde meenemen, vroeg ik of ze zich ook tot Alexander wilde richten. Het leek mij even dat we toen een probleem hadden, want hij speelde in de kamer ernaast, maar dat was geen probleem, want zo zei Annegien “zegen gaat dwars door alles heen!”. Het werd een heerlijk liefdevol en krachtig uur; liggend in mijn kraambed met Waldemar veilig in mijn armen.
Het nieuwe leven vieren “nieuwe stijl”
Juke